Onze fotoreporter in Firenze

Eind september was er het WK wielrennen in Firenze. En ook onze fotoreporter, Jean-Paul Thijs, was erbij. Met enige vertraging hierbij een kort sfeerverslag, let ook op JP’s scherp oog voor de wielrensters! Alle la donna fans zijn JP eeuwig dankbaar.

TT Maasmechelen: zelfrelativering episode 2

Na het wedervaren van vorige week stuur ik onze voorzitter enkele bemoedigende sms-kes om hem een hart onder de riem te steken. Ik heb immers zelf al in het voorjaar het twijfelachtige genoegen gehad om eens met de kerel uit Kortessem over de Teut te vliegen tot ik eigen mijn naam niet meer wist. Een noodstop in cafe de toerist in Zutendaal drong zich toen op…

Enfin anders en beter en dus vol goede moed naar het legendarische voetbalplein van Patro Eisden voor een TT waar het vorig jaar bijzonder modderachtig was. Niet zo dit jaar, de voorzitter, de kerel uit Kortessem en ikzelf nemen de start en zien nog net Danny en Pierre naar de inschrijving rijden.

We vliegen erin en eerlijk gezegd na 5 minuten weet ik het al: dit gaat pijn doen straks. Teveel aan, ne slechten dag, vierkante wielen, te weinig druk in de banden…wie zal het zeggen maar genieten is er niet bij vandaag, trekken, sleuren, stoempen en vooral af en toe een verkoudheid oplopen als de kerel uit Kortessem eens een versnellingske placeert.

Danny vliegt ons (de voorzitter en ik) voorbij met de crosser en vraagt nog terloops waar Bart zit. Overbodige vraag Danny, voorop is immers het antwoord op alle vragen die van ver of dichtbij betrekking hebben op de combinatie Bart/fiets.

De voorzitter toont clementie en legt een tempo op dat ik halvelings kan volgen (schuldgevoel vanwege de Gavia denk ik) maar even later maak ik toch nog eens kennis met mijn oude vriend: kramp.

Linkerbeen, rechterbeen, ’t is het soort van kramp die niet discrimineert. Maar die kop wint het altijd van het lijf, dat lesje heb ik deze zomer op de Col de Paillheres goed geleerd.

We zetten door, Bart wacht ons op en maakt wat foto’s en al gauw is de finish een feit. Na 2 Choufkes en een braadworst is alle ellende alweer vergeten en kunnen we op naar de volgende…

IMG_5670

VEUV en de kerel van Kortessem

Nagenietend van zijn extreme vorm na het rijden van de Ronde van Frankrijk beslist de kerel van Kortessem om de MTB-rit in Mol te gaan rijden. Tiens, dat is eigenaardig, niemand reageert op mijn sms’n die ik rondstuur. “beep beep”, Ah Thijske wil meegaan. Met een sms nog even mijn bedoelingen duidelijk maken aan Thijske: WE RIJDEN 90KM EN GENE METER MINDER, BEGREPEN?
START. De kerel van Kortessem etaleert zijn bloedvorm door zich behendig, snel en ervaren tussen de deelnemers te laveren en bij de minste trap op zijn pedalen naar voren te schieten. Het meeste last heeft hij van zijn nek want hij moet steeds omkijken waar El Presidente zich bevindt en al snel denkt Bart bij zichzelf, Thijske is precies VEUV. Thijske doet zijn best en ziet een mooi parcours, afwisselende natuur, maar toch doorduwen in dat mulle Kempense zand en natte ondergrond. Het meeste pijn heb ik aan mijn ogen om te kijken waar de kerel van Kortessem zich bevindt want die fietst in een wereld van probleemloos pedaleren, terwijl ik het begin te voelen en met een rit van 90km voor de boeg, denk ik: Miljaar ik ben VEUV.
foto 1
BOEM, WOESJ, BANG!! Ik word ingehaald door de Bom van Balen en Locomotief Maarten Wijnants. Met moeite kan ik mijn mountainbike recht houden door de windverplaatsing bij het passeren door deze toppers. Ik zie Gregorio probleemloos aansluiten bij die mannen en de volgende bocht zie ik Gregorio warempel op kop van het groepke rijden en geloof het of niet; De Kerel van Kortessem rijdt 4 km op kop met de Bom van Balen in zijn wiel. Tommeke zegt vriendelijk “merçi moatje” tegen Bart. Bij de bevoorrading knikt Tom Boonen eens vriendelijk richting Bart, ze spreken een codetaal die alleen toppers onder elkaar begrijpen.
foto 2
Last call! Last call! Splitsing, links 70km, rechtdoor 90km. Thijske beslist woord te houden, rijdt rechtdoor, hoort Bart “yesyes!” roepen en beseft dat het nu moeilijk gaat worden. Bart rijdt respectvol naast, achter en voor me, maar vraagt zich af hoe hij vriendelijk, maar niet kwetsend kan melden dat hij het koud begint te krijgen. Thijske is VEUV, stopt, overhandigt de sleutel van de auto en beseft dat de kerel van Kortessem fris gewassen zal zijn als ik hem terug zal zien. Harken, sleuren, stoempen, baggeren, ploeteren,… regelmatig opzij rijden om een achterligger te laten passeren. Die achterliggers denken: die gast is precies VEUV en ik denk bij mezelf: ik ben VEUV.
Laatste 2 kilometer trap ik de ketting en versnellingsapparaat naar de knoppen. Na een kwartiertje aan mijn ketting getrokken en gesleuteld te hebben, buldert er een welgemeende fuck you over de Molse vijvers waardoor iedere eend in 5 kilometer omtrek het hazepad kiest en waardoor iedere zwaan komt kijken naar hun lotgenoot; nl. VEUV die zijn zwanezang aan het rijden is.
Reutelend, rochelend maar voldaan kom ik aan de streep en zoek ik Bart op aan de wagen. Fris gewassen, fiets gepoetst, lachend, gsm in de hand staat hij op me te wachten. Afsluiten doen we met 4 x Tongerlo in het extreem levendige Meerhout en daarna rijden VEUV en de Kerel van Kortessem naar huis.
PS. VEUV betekent: Vriendelijk/Vet (invullen naar eigen goeddunken)  En  Uit  Vorm.  Lees de tekst nu maar op nieuw.
Tot de volgende,
Steven.

In het wiel van Boonen & Co

Het gebeurt niet elke dag dat ge de kans krijgt om in het wiel van de bom van Balen te rijden. Maar maandag deed die kans zich dus voor. Een paar kilometer voor de 2e bevoorrading tijdens de marathon in Stal zaten er enkelen te duwen in mijn wiel. Opeens vloog er mij een appelblauwzeegroene tenue voorbij met meteen daarna een Belkin mannetje. Gezien de stijl en snelheid was het meteen duidelijk. Deze krachtpatsers kenden we: Tom Boonen, Maarten Wynants en Ben Hermans. Er moest even een gat gedicht worden, maar ik kwam er terug bij. En het ging hard. Gelukkig waren we snel bij de bevoorrading waar we (Johan, Ferdy en ik) even een klapke konden slaan met de heren. Ik vertelde Tom dat ik had gedacht beter te kunnen volgen gezien ik de Tour als voorbereiding heb gereden en hij niet.

Soit, volgend jaar hebben we er enkele leden bij! Als fietsreis stelden ze de Ronde van Qatar voor waar we als ploeg dan in dienst zullen rijden van Boonen zodat hij zijn eigen kans kan gaan tegen Cavendish. Dat weten jullie dan ook alweer.

IMG_5633

Het bike seizoen is met verve gestart!

De winterstop is nu toch al een paar weken ver, maar veel wordt er niet stilgezeten. Zo zijn de wekelijkse ritten met de koersfiets druk bezocht en hebben de bikers onder ons ook al aardig wat modderkilometers achter de sladderplaat. Een korte résumé:

MTB Stal

Zondag 27 oktober, daags na onze retrorit, stond er een eerder bezopen/verzopen gezelschap aan de start van de 3e Mountainbiketocht van de Brandweer in Bilzen. Ondanks de zware dag voordien werden de 45km stevig afgehaspeld en namen Johan en Steven onderweg enkele grondige bodemstalen mee.

IMG_5602

De vrijdag daarna stond de traditionele 1 novemberrit in As op het menu. Het parcours lag er zeer goed bij wat ook het tempo ten goede kwam. Om 11u10 kwam de eerste Gelo biker (Bart) al de kantine binnengewandeld en toen we terug compleet waren werd het een bijzonder amusante après.

IMG_5589

Zondag 3 november verplaatste het toneel zich naar Seraing voor het zwaardere werk: een pak minder kilometers voor een pak meer hoogtemeters. Steve draaide na 3 km zijn derailleur al in zijn wiel waardoor de tocht begon met een valse noot. De lokale technische bijstand deed hun werk en zo kon er toch nog stevig geploeterd worden. Voor Xavier eindigde de tocht in mineur na een valpartij (en later zelfs in de plater).

IMG_5605

11 november is de vaste datum voor één van de mooiste tochten van het winter bike seizoen: de marathon in Beringen. Ook hier tekende we in verschillende groepjes weer present. Het werd wederom een plezante tocht daar in Stal! Zeker nadat we enkele kilometers hebben kunnen rijden met Tom Boonen, Maarten Wynants en Ben Hermans.

IMG_5633

IMG_5624 IMG_5627