In de tijd van Roger staken coureurs na de koers een sigaret op.
(foto genomen na de TT in Dilsen anderhalve week geleden)
Eind september was er het WK wielrennen in Firenze. En ook onze fotoreporter, Jean-Paul Thijs, was erbij. Met enige vertraging hierbij een kort sfeerverslag, let ook op JP’s scherp oog voor de wielrensters! Alle la donna fans zijn JP eeuwig dankbaar.
Na het wedervaren van vorige week stuur ik onze voorzitter enkele bemoedigende sms-kes om hem een hart onder de riem te steken. Ik heb immers zelf al in het voorjaar het twijfelachtige genoegen gehad om eens met de kerel uit Kortessem over de Teut te vliegen tot ik eigen mijn naam niet meer wist. Een noodstop in cafe de toerist in Zutendaal drong zich toen op…
Enfin anders en beter en dus vol goede moed naar het legendarische voetbalplein van Patro Eisden voor een TT waar het vorig jaar bijzonder modderachtig was. Niet zo dit jaar, de voorzitter, de kerel uit Kortessem en ikzelf nemen de start en zien nog net Danny en Pierre naar de inschrijving rijden.
We vliegen erin en eerlijk gezegd na 5 minuten weet ik het al: dit gaat pijn doen straks. Teveel aan, ne slechten dag, vierkante wielen, te weinig druk in de banden…wie zal het zeggen maar genieten is er niet bij vandaag, trekken, sleuren, stoempen en vooral af en toe een verkoudheid oplopen als de kerel uit Kortessem eens een versnellingske placeert.
Danny vliegt ons (de voorzitter en ik) voorbij met de crosser en vraagt nog terloops waar Bart zit. Overbodige vraag Danny, voorop is immers het antwoord op alle vragen die van ver of dichtbij betrekking hebben op de combinatie Bart/fiets.
De voorzitter toont clementie en legt een tempo op dat ik halvelings kan volgen (schuldgevoel vanwege de Gavia denk ik) maar even later maak ik toch nog eens kennis met mijn oude vriend: kramp.
Linkerbeen, rechterbeen, ’t is het soort van kramp die niet discrimineert. Maar die kop wint het altijd van het lijf, dat lesje heb ik deze zomer op de Col de Paillheres goed geleerd.
We zetten door, Bart wacht ons op en maakt wat foto’s en al gauw is de finish een feit. Na 2 Choufkes en een braadworst is alle ellende alweer vergeten en kunnen we op naar de volgende…
Het gebeurt niet elke dag dat ge de kans krijgt om in het wiel van de bom van Balen te rijden. Maar maandag deed die kans zich dus voor. Een paar kilometer voor de 2e bevoorrading tijdens de marathon in Stal zaten er enkelen te duwen in mijn wiel. Opeens vloog er mij een appelblauwzeegroene tenue voorbij met meteen daarna een Belkin mannetje. Gezien de stijl en snelheid was het meteen duidelijk. Deze krachtpatsers kenden we: Tom Boonen, Maarten Wynants en Ben Hermans. Er moest even een gat gedicht worden, maar ik kwam er terug bij. En het ging hard. Gelukkig waren we snel bij de bevoorrading waar we (Johan, Ferdy en ik) even een klapke konden slaan met de heren. Ik vertelde Tom dat ik had gedacht beter te kunnen volgen gezien ik de Tour als voorbereiding heb gereden en hij niet.
Soit, volgend jaar hebben we er enkele leden bij! Als fietsreis stelden ze de Ronde van Qatar voor waar we als ploeg dan in dienst zullen rijden van Boonen zodat hij zijn eigen kans kan gaan tegen Cavendish. Dat weten jullie dan ook alweer.
De winterstop is nu toch al een paar weken ver, maar veel wordt er niet stilgezeten. Zo zijn de wekelijkse ritten met de koersfiets druk bezocht en hebben de bikers onder ons ook al aardig wat modderkilometers achter de sladderplaat. Een korte résumé:
Zondag 27 oktober, daags na onze retrorit, stond er een eerder bezopen/verzopen gezelschap aan de start van de 3e Mountainbiketocht van de Brandweer in Bilzen. Ondanks de zware dag voordien werden de 45km stevig afgehaspeld en namen Johan en Steven onderweg enkele grondige bodemstalen mee.
De vrijdag daarna stond de traditionele 1 novemberrit in As op het menu. Het parcours lag er zeer goed bij wat ook het tempo ten goede kwam. Om 11u10 kwam de eerste Gelo biker (Bart) al de kantine binnengewandeld en toen we terug compleet waren werd het een bijzonder amusante après.
Zondag 3 november verplaatste het toneel zich naar Seraing voor het zwaardere werk: een pak minder kilometers voor een pak meer hoogtemeters. Steve draaide na 3 km zijn derailleur al in zijn wiel waardoor de tocht begon met een valse noot. De lokale technische bijstand deed hun werk en zo kon er toch nog stevig geploeterd worden. Voor Xavier eindigde de tocht in mineur na een valpartij (en later zelfs in de plater).
11 november is de vaste datum voor één van de mooiste tochten van het winter bike seizoen: de marathon in Beringen. Ook hier tekende we in verschillende groepjes weer present. Het werd wederom een plezante tocht daar in Stal! Zeker nadat we enkele kilometers hebben kunnen rijden met Tom Boonen, Maarten Wynants en Ben Hermans.
Wie interesse heeft om zondag 16/11/2013 naar Romsee,
afspraak half acht aan parking Carrefour Bilzen