Op zondag 4 november luidde de afspraak om 8u30 aan het vertrek van de TT in Zolder. Op dat uur waren enkel Bart Gregoor, Steve Souverijns en Danny Schroyen aanwezig. Via verschillende bronnen werd ons gemeld dat ook Dirk Smits deze TT reed, evenals Johan Thijsen in het gezelschap van zijn Hoeseltse mountainbike-connection.

Na de inschrijving doken we het parcours op en voor we het wisten stond er al 7 kilometer op de teller die grotendeels verhard waren met links en rechts een singletrackske en vooral veel vochtige paden langs de spoorweg waar het vooral niet sturen was om recht te blijven. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de gemiddelde snelheid hoog was, vaak net wat te hoog voor ondergetekende al zat (vijgen na pasen jaja) ook de veel te hoge bandenspanning er ook voor iets tussen.

Bart en Danny waren echter bij momenten genadig en wachtten tot ik weer kon aansluiten. Beide heren steken dan ook in een topvorm die het beste laat vermoeden voor het volgende seizoen (getuige ook de 7e algemeen/2e in de categorie +40 plaats van Danny bij een mountainbikewedstrijd op zaterdag). Dan heb je als biker wel eens het gevoel dat je niet bepaald goed bezig bent (en vergeet je te kijken naar al die anderen die je onderweg bent voorbijgestoken en dus nog veel minder goed waren). Het is dus maar een kwestie van wie je met wie wil vergelijken.

Het parcours liep grotendeels in omgekeerde richting tov vorig jaar, de bevoorrading lag na een zeer lange bosallee waar Danny en Bart eens te meer de forcing voerden en iedereen (inclusief ikzelf) ongenadig uit het wiel moesten. De bevoorrading was dus een meer dan welgekomen korte pauze, tijd voor een Red Bull shot, wat sportdrank en een energybarke (of een tomatensoepke en een rijstpapke).

Volgens Bart kwamen de leuke passages er nu aan op de Sterrenwacht in Zolder. Groot was dus mijn verbazing toen bleek dat men weliswaar een passage aan het circuit had, maar voor de rest alle bospaadjes links lieten liggen waardoor dit meer en meer op een wegkoers begon te lijken.

Niet veel later zagen we dan het bordje van de laatste 5 km, voor Danny het signaal om er nog eens een stevige lap op te geven. In eerste instantie kon ik nog aanpikken bij Bart, maar toen die de gashendel opendraaide, kon ik niet anders dan lijdzaam toezien en op maximaal vermogen de achtervolging inzetten.

Resultaat: 23 + gemiddeld aan de eindmeet waar het lang wachten was aan de afspuitinstallatie. Na een Tongerloke van het vat was de vermoedheid snel vergeten.

Volgende week: de eerste marathon van het jaar in Beringen/Stal!

1 november is traditioneel de afspraak voor de toertocht in As. Dit jaar konden we ons verheugen op een talrijke afvaardiging van ons wintercrosserspotentieel: Bart Gregoor, Steven Thijs, Johan Thijsen, Dirk Smits, Evrard Gerets en zoon Tjörven, Danny Schroyen en Steve Souverijns tekenden present, daarnaast ook Maarten die ons afgelopen week ook al vergezelde (en wiens achterwiel voor de meesten onder ons, zij het dan gedurende slechts enkele seconden al een bekend zicht is).

Vertrek en aankomst waren ook dit jaar weer aan het kolenspoor in As. De TT heeft behoorlijk wat singeltracks afgewisseld met bredere bospaden. Ook de zandgroeve zat er dit jaar weer in, wel een pak zwaarder gezien de regen van de afgelopen dagen.

Na zowat 17 kilometer konden we een eerste keer verzamelen op de bevoorrading, daarna ging het serieus op en af met enkele “gevaarlijke” afdalingen waarvan ondergetekende er 1 bijzonder goed en van zeer nabij kent. Zonder ongevallen werd echter het laatste stuk van het parcours aangesneden, dat ging bij de ene al vlotter dan bij de andere. Na wat schakelproblemen voor de bevoorrading leek het er nu op of de cassette wat losgekomen was getuige het gerammel achteraan de fiets in de lange afdalingen (en dus weer wat huiswerk voor Fietsatelier Johan).

Na afloop was het verzamelen in de drieschaar voor een frisse Grimbergen, in het bijzijn van Herman (papa van Bart) die op een of andere manier zijn aankomsten perfect weet te timen met onze after-cross. Goed bezig!

voor Bart en Steven is het ongetwijfeld nog een lange rit naar huis geworden met de fiets, andere (oudere, wijzere en al wat meer bezadigde bikers) kozen gewoon voor de auto.

Dit gezegd zijnde, op naar de volgende!

Gisteren stond de eerste MTB-tocht in clubverband van het nieuwe winterseizoen op het programma. En het werd een stoemptochtje. Waar we vorig jaar met geweld over het parcours denderden, was het nu baggeren in de modder en werd het zelfs af en toe technisch door de griploze ondergrond.

We vertrokken aan de voetbalkantine met 6 man: Danny, Alain, Johan T, Steve, Bart (uw verslaggever) en top 10 rijder op het BK Mountainbike Maarten Wauters. Ook Jurgen was er samen met zoon Wout. Nota aan de start, Steve stond overgelukkig te blinken met zijn nieuwe bosbolide, de Grand Canyon CF, een juweeltje! Na de eerste strook realiseerde ik me dat de banden nog op baanspanning stonden, niet ideaal met de zompige toestanden in het veld/bos. Minuutje verloren, dus de achtervolging kon met Danny ingezet worden. Goed om wat warm te krijgen. Na een 8km op de splitsing in Schalkhoven moest Alain genoodzaakt met pijn in de rug afhaken voor de grote toer. Er ontstond een breuk in ons klein peloton waarbij Danny, Maarten en ik ervanonder gingen. In sneltempo ging het tot aan de bevoorrading waar Dirk Smits uit het niets opdook. Hij had de start net gemist, en reed dus een stevige achtervolging!

Na de heerlijke soep op de bevoorrading vertrok het 6-koppig gezelschap voor het tweede deel. In Rijkhoven was het even zoeken dankzij een niet te vinden pijl, maar onze parcourskennis loste dit feilloos op. In het hinterland van Alden Biesen ontstond er opnieuw een breuk. Danny, Maarten en ik reden een stevig tempo naar Apostelhuis en zo tot de Letenberg. Hier verloren Danny en ik het wiel van Maarten. Hij werd kleiner en kleiner.. Even daarna bereikten we de Motmolenweg, dit was herschapen in een immense modderstrook, meer iets voor een partij moddercatch. Na deze strook reed Danny lek en na een moeizame binnenbandvervanging (zonder bommeke) konden we terug op pad voor de laatste paar kilometer. Net toen we vertrokken kwamen ook Steve en Johan terug uit de achtergrond (Dirk kwam toe tijdens de bandwissel). En ook Steve deelde in het 2de deel van het parcours in materiaalpech en kreeg de ketting niet meer op de grote plateau (een weliswaar valabel excuus voor de latere sprint).

De après was dik in orde. Het sein voor Alain om fris gedoucht terug de ploeg te versterken. Na een 3-tal Tongerlo’s zat de eerste MTB-tocht erop. Op naar As!