Op zondag 4 november luidde de afspraak om 8u30 aan het vertrek van de TT in Zolder. Op dat uur waren enkel Bart Gregoor, Steve Souverijns en Danny Schroyen aanwezig. Via verschillende bronnen werd ons gemeld dat ook Dirk Smits deze TT reed, evenals Johan Thijsen in het gezelschap van zijn Hoeseltse mountainbike-connection.

Na de inschrijving doken we het parcours op en voor we het wisten stond er al 7 kilometer op de teller die grotendeels verhard waren met links en rechts een singletrackske en vooral veel vochtige paden langs de spoorweg waar het vooral niet sturen was om recht te blijven. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de gemiddelde snelheid hoog was, vaak net wat te hoog voor ondergetekende al zat (vijgen na pasen jaja) ook de veel te hoge bandenspanning er ook voor iets tussen.

Bart en Danny waren echter bij momenten genadig en wachtten tot ik weer kon aansluiten. Beide heren steken dan ook in een topvorm die het beste laat vermoeden voor het volgende seizoen (getuige ook de 7e algemeen/2e in de categorie +40 plaats van Danny bij een mountainbikewedstrijd op zaterdag). Dan heb je als biker wel eens het gevoel dat je niet bepaald goed bezig bent (en vergeet je te kijken naar al die anderen die je onderweg bent voorbijgestoken en dus nog veel minder goed waren). Het is dus maar een kwestie van wie je met wie wil vergelijken.

Het parcours liep grotendeels in omgekeerde richting tov vorig jaar, de bevoorrading lag na een zeer lange bosallee waar Danny en Bart eens te meer de forcing voerden en iedereen (inclusief ikzelf) ongenadig uit het wiel moesten. De bevoorrading was dus een meer dan welgekomen korte pauze, tijd voor een Red Bull shot, wat sportdrank en een energybarke (of een tomatensoepke en een rijstpapke).

Volgens Bart kwamen de leuke passages er nu aan op de Sterrenwacht in Zolder. Groot was dus mijn verbazing toen bleek dat men weliswaar een passage aan het circuit had, maar voor de rest alle bospaadjes links lieten liggen waardoor dit meer en meer op een wegkoers begon te lijken.

Niet veel later zagen we dan het bordje van de laatste 5 km, voor Danny het signaal om er nog eens een stevige lap op te geven. In eerste instantie kon ik nog aanpikken bij Bart, maar toen die de gashendel opendraaide, kon ik niet anders dan lijdzaam toezien en op maximaal vermogen de achtervolging inzetten.

Resultaat: 23 + gemiddeld aan de eindmeet waar het lang wachten was aan de afspuitinstallatie. Na een Tongerloke van het vat was de vermoedheid snel vergeten.

Volgende week: de eerste marathon van het jaar in Beringen/Stal!