Een verlengd weekend kan je in het gezelschap van je vrouw of vriendin doen of je kan ervoor kiezen om 3 dagen op de koersfiets te kruipen. Met 22 dappere fietsers staan we op zaterdag op de markt te Bilzen om richting Tongeren te fietsen waar we ons gaan inschrijven voor de Tongria Classic van WTC de Toeplitsen uit Tongeren. Kort na het vertrek beslissen we om in Henis op het parcours te rijden en ons richting Kanne te begeven waar we ons op het parcours begeven. Stevig doorrijden is de boodschap want voor de eerste keer rijden we +100km en dat moet zo snel mogelijk achter de rug zijn. Ieder om beurten op kop van de groep rijden maar doseren is een woord dat me vandaag niet kan bekoren. De helft van de groep kiest voor de 75 km, de rest voor de 115km. Gezien het koude weer draagt iedereen goed beschermende kledij maar die koude doet het energieverbruik sterk stijgen waardoor de krachten langzaam maar zeker verdwijnen. Ik doe nog even teken aan Karel om de koppositie over te nemen (nvdr. de hulp komt van verderop in het peloton) en daarna begint het lichtje langzaam uit te gaan. We rijden in groep verder en de tweede, derde en vierde adem worden snel uitgeblazen. In Zammelen gaat het bergop, als je niet in vorm bent, of vals plat voor een deel van de groep. Sterven op de fiets doe je niet in stijl maar met een grimas op je gezicht. Het is hard op de tanden bijten en we geraken aan de 2de bevoorrading waar er enkel nog een suikerwafel, banaan en water te verkrijgen zijn. Op basis van dat beetje voedsel is het moeilijk om Bilzen te bereiken, het is hard labeur, maar als groep lukt het om de 140km af te haspelen.

Op Paasdag gaat deel 2 van het trio richting Vlijtingen waar we richting de Cauberg fietsen om eieren en de paashaas te gaan zoeken. We vertrekken met 11 fietsers. Veel zuur in de benen, pijn in de knoken en nog steeds 37 koerstruien aan om een beetje warmte te voelen. Enkele 1.000km-fietsers zijn al stevig in vorm, andere hebben nog een lange weg af te leggen door het land van verzuring, gewichtsverlies en vormopbouw. We kiezen voor de rit van 60km zodat iedereen thuis enkele extra goede punten kan scoren. We rijden een stukje door Nederlands Limburg, Bemelenberg (nvdr we hebben een sterk vermoeden dat de voorzitter het heeft over Mesch berg) over en via Eben-emael, Riemst bereiken we, na 73km, probleemloos Bilzen waar we van François en Francine lekkere paaseieren aangeboden krijgen in de Casteleyn.

Na Tongeren en Vlijtingen gaan we op Paasmaandag het trio afwerken door naar PLOKROOI te fietsen. De kalender-commissie heeft schitterend werk geleverd, want een tiental keren hoorde ik in de groep de volgende vraag komen; WTF ligt Plokrooi? Het schijnt een dorpje te zijn dat we via een vlak parcours kunnen bereiken. Het moet een heerlijk gevoel zijn om de spieren los te rijden op een verzetje van 34-21, maar ik heb een vaag voorgevoel dat we de 52/53-15 gaan opleggen.

Steven Thijs