Op woensdag 26 december stond onze jaarlijkse clubuitstap naar de veldrit van Zolder op het programma. Om 12u was het verzamelen geblazen op de parking van de Carrefour in Bilzen.

Aanwezig waren: Urbain Souverijns (papa van…), Steve, Jean-Pierre, Etienne, Pierre en Jean C.
Steven en Johan B. zouden rechtstreeks naar Zolder rijden en ons daar treffen.

Jean-Pierre wist ons op de parking al te vertellen hoe succesvol de Dickens dagen geweest waren en vond dat dat ook gepast moest gevierd worden met een borreltje. Na een Jägermeisterke of 2 konden we dan vertrekken naar Zolder.

We vonden een parkeerplaats langs het kanaal op een goeie 2 km van het circuit en wandelden op ons gemak naar de kassa. Op het grote parkeerterrein binnen het circuit werd er al duchtig warm gereden door de dames die even later zouden starten en links en rechts zagen we enkele profs tussen de mensen doorschieten die terugkwamen van de parcoursverkenning.

We wandelden rustig langs het parcours richting Sacramentsberg alwaar we een eerste keer de passage van de dames zagen. Met op kop uiteraard de onbetwiste kampioene Marianne Vos die er een tempo op na hield dat bij de heren profs ook niet zou misstaan. Terug aangekomen bij de chicane was het tijd voor een opwarmertje in de vorm van een glühwein of een koffie. Steven en Johan, die eerste op de tribune stonden waren nu blijkbaar aan de Sacramentsberg, terwijl wij weer aan de tribune waren. Op aangeven van Jean Capiot besloten we boven op de paddock onder het afdak te gaan kijken met zicht op de start/aankomst en eveneens op het podium dat net links onder ons lag.

Om 15u werd het startsignaal bij de elite gegeven en we zagen vooral hoe een sterke Stybar het vuur aan de lont stak, gevolgd door Albert, Nys en Meeusen. De kleine van Kalmthout – Kevin Pauwels – had zijn start volledig gemist en dat is op een parcours als Zolder moeilijk recht te zetten maar uiteindelijk kon hij toch bijna weer aansluiten.

Het begon echter weer te regenen en dat maakte van de strook links van de grote tribune een echt breekpunt. Keer op keer werd er van techniek gewisseld: rijden tot boven, halvelings schuin erop rijden, afstappen en lopen,… Het werd pas tijdens de laatste 3 ronde n een duel tussen Nys en Albert waarbij ze mekaar vooral op deze strook geen duimbreed toegaven en de ene ook exact deed wat zijn voorganger probeerde. Groot was dan ook mijn verbazing toen Albert in de laatste ronde probeerde tot boven te rijden terwijl Nys zoals de vorige ronden halfweg al lopend naar boven ging – een techniek die duidelijk voordeel bood want op de strook achter de tribune had Nys plots een voorsprong van een goeie 50m. Albert kreeg de kloof niet meer gedicht en een verassend sterke Stybar (pas zijn tweede cross dit seizoen) maakte het podium compleet.

Een laatste Jägermeisterke aan de auto van Jempi kon het intussen al wat verkilde lijf gelukkig weer opwarmen. En zo kon iedereen weer tevreden naar huis…