Het is vakantie en dan kriebelt het altijd… ook de kuiten. Pas terug van Frankrijk had mijn fiets afgelopen zondag de weg naar de Casteleyn terug gevonden voor een 80km-ritje naar Opitter. Een gezapig tochtje aan een zondagstempo zette de toon voor een zonnig terrasje in onze Bilzerse thuishaven, alwaar de kastelein ons deze keer herinnerde aan de verfrissende eigenschappen van Hoegaarden bij warm weer. We zijn geen moeilijke klanten dus we volgden zijn raad gedwee op. En toch waren er een aantal die kozen voor een lekker “Dé-Ca-Fi-Née” zoals Francinneke dat zo mooi kan zeggen.

Omdat het bij mij en een aantal vakantiegangers chronisch bleef kriebelen, spraken we af om dinsdag 29 juli een alternatief fietstochtje in te lassen. Weer of geen weer, gaan zouden we. Zo geschiedde, om 8u15 spraken we af ten huize Kellens. Ondergetekende en Johan Boelen mochten ook mee. Johan moest nog een gehuurd schuurmachine terugbrengen naar Eurorent, vandaar het onnatuurlijke vertrekuur. Ik kreeg trouwens ook nog een telefoontje binnen van de voorzitter die slechts 4 keer liet overgaan en dan een voicemail insprak. Hij had me zien voorbij fietsen terwijl hij in pak en das (in koersbroek zou wat gek geweest zijn) naar zijn werk reed. Zijn voicemailtje stond bol van allerlei gevloek en jaloers getier, maar als goede voorzitter wenste hij ons kwartet een fijne rit toe. Zijn woorden waren nog niet koud of er brak een fameus onweer los pal boven Munsterbilzen, waardoor we nog 3 kwart uur moesten blijven zitten aan de keukentafel van de familie Kellens. Niet getreurd want ’t was toen al laat genoeg voor een dosis “flae kal”. Onderwerpen als Schlemielio Ferrera, natte Facebook uitdagingen en hoe druk bezig zijn met niets doen passeerden de revue tesamen met enkele koppen hete koffie. En toen kwam het. Johan Boelen, wie anders, introduceerde plots het woord “palindroom” in Munster.

Pa en zoon Kellens -net als ik- niet van ’t stad zijnde, kenden dat woord niet en dus doken we even in Wikipedia. Onze wereld ging open en vanaf toen beheerste dit fantastische keerwoord-fenomeen het gesprek in de keuken en naderhand op de fiets.

Een palindroom is een symmetrische volgorde van letters of cijfers in een woord of een getal (ik had me er weer iets anders bij voorgesteld). Gelachen dat we hebben met onze eigen invullingen van deze keerwoorden (kak, lel, raar, sos, nekken, mam, lepel maar ook legermeetsysteemregel, nietwaar Pierre?)… de stortbuien en de 3 platte banden (Etienne-Alain 2-1) namen we er voor lief bij.
Een tussenstop in de L’Archeduc te Visé (Jan Peumans zat in de PamPam,dus daar durfden we niet binnen) bracht de turfstreepjes koffie op vier. We begonnen toen al aan de LaChouffe te denken die Etienne ons ’s morgens al beloofd had.

Na 70 km (incl. Halembaye, Richelle en de Slingerberg) arriveerden we terug in Minster. De terrastafel met bijhorende kaas, salami blokjes en vleesballetjes stond klaar… in de zon. De Achouffe (Ice, Zomer en Houblon versie) ook.
Enkele voorbeelden om jullie ook in de sfeer te brengen zijn (kunnen zowel van voor naar achter als vice versa gelezen worden):
* Baas, neem een racecar, neem een Saab

* Laat af, Sire, velpon eten op lever is fataal

* Lezen is in, ezel

* De pot op, Ed

* Pa, al ski jij, ik slaap
…/…

Ik geef toe, vanmiddag na “negen” (got it?) Achouffes moesten we er harder om lachen…
Achterstevoren praten werd plots wel makkelijker. De fietsstickers in bestelling zullen er plots veel plezanter uit gaan zien met namen als Snellek Slein, Neloeb Nahoj … Enfin, ‘t was een droom-ritje.
De wintervoorzitter en wij zijn klaar voor de rit van komende zaterdag naar Scherpenheuvel…

Sregelsletek Niala