Gelo Sportief staat er algemeen voor bekend dat de leden geen salontoeristen zijn…eerder het soort van fietsers dat tegen een stootje kan. Dat kan gezegd worden voor de “oude” garde (onze club telt immers nog een heleboel stichtende leden) en ook de “jonge vegers” waartoe ik mezelf gemakkelijkheidshalve reken zijn niet van een kleintje vervaard…

Met veel branie kon de dag vandaag ingezet worden, een ritje naar Viernay. Niet minder dan 18 leden die wel eens wilden weten waar dat dorp nu in godsnaam lag. Wel, ze zijn er niet achter gekomen.

De rit was nochtans goed begonnen (met goed bedoel ik: zonder platte banden), Johan “Grillo” Thijsen en de president hadden zich op hun gemakske aan de kop gezet en we waren al nagenoeg in Sint-Huibrechts-Hern toen de eerste verdwaalde sneeuwvlokjes begonnen te vallen. Niks bijzonders, dat was voorspeld, gewoon verder doen. Na 25 kilometer – zo ongeveer ter hoogte van Herstappe – begonnen die paar verdwaalde sneeuwvlokjes al wat meer te lijken op een ferme sneeuwbui. Op commando van de voorzitter werden de jasjes aangetrokken en zijn woorden waren nog maar pas koud of de sneeuwbui veranderde in een regelrechte blizzard, geholpen door een venijnige strakke Oostenwind.

Ons verstand, dat bij het fietsen soms wel eens op nul gezet wordt, won het nu toch van de geestdrift. De kortste weg naar huis was de boodschap. Zo gezegd zo gedaan, het was bij momenten een heroïsch gevecht tegen de wind en vooral tegen de natte opspattende sneeuwpap die voeten, tenen, vingers en spieren geselde.

Via de steenweg Hoeselt-Tongeren bereikten we Bilzen: 45 km op de teller, dus slechts 15 minder dan vermeld in ons roadbook. Ik vermoed dat veel Bilzenaren die ons het centrum zagen binnenrijden zullen gedacht hebben: “Goed dat zot zijn geen pijn doet”.

Senior member Jempi Oben wist ons te vertellen dat hij in zijn indrukwekkende carrière zoiets nog maar 1 keer had meegemaakt, nl. in april 1978. Blijkbaar waren de mannen toen ter hoogte van Wellen teruggedraaid. De cirkel is rond…

We hebben een fotootje gemaakt van de properste heren in het gezelschap, bij deze: